Kobieta rozpłakała się i podbiegła do nas. Chwyciła Nicka w objęcia i dłuugo go tuliła. Po jej policzkach ciekły łzy, a z ust wydobywał się krótki i przerywany oddech oraz jęki. Kobieta płakała z radości, że jej syn znalazł się.
Odsunęłam się bliżej drzew. To był piękny widok. Szkoda, że ja nigdy nie miałam takiej rodziny.
Danny - jak się wcześniej dowiedziałam tak miał na imię brat Nicka - podszedł do nich i gdy matka puściła jego brata sam go uścisnął.
- Czyli ty jesteś moim bratem - powiedział brat.
Nick natomiast patrzył na nich obojga wielkimi oczami.
Sama uśmiechnęłam się pod nosem, ale nie ruszyłam się, ani nie wydałam żadnego dźwięku.
Prawdopodobnie Nick odnalazł swoją rodzinę.
Trzeba się z tego cieszyć.
<Nick?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz