Od Savanny-CD Yumi,Cody

Film nie był do końca straszny. Zombie,krew,nieżywe ciała to nic specjalnego. Spojrzałam na moich nowych przyjaciół i oni też nie byli zadowoleni. Wstałam więc i wyłączyłam telewizor.
-Co jest? -spytała Yumi.
-Ten film jest beznadziejny -odparłam.
-To co sugerujesz?
Podeszłam szybko do okna i zasłoniłam rolety. Z szafki przy moim łóżku wzięłam latarkę po usiadłam.
-Zgaduję że nasze historie będą bardziej straszne od tego horroru - uśmiechnęłam się.
To może ja zacznę- powiedziała Yumi. Wręczyłam jej latarkę a ona zaczęła opowiadać historię.Nie mogłam powstrzymać śmiechu.
-O co chodzi?
-To nie jest straszne.
--Miałam wtedy osiem lat czego ode mnie oczekujesz? -uśmiechnęła się.
-Jakiejś krwi, demonów. Pełen drastycznych zdarzeń.
-To może sama opowiedz- wtrącił Cody. Wzięłam latarkę, zaświeciłam i zaczęłam opowiadać historię z mojego życia. T\
-Niezła wyobraźnia.
-Dzięki - powiedziałam wbrew swoim myślom. Tak naprawdę to się wydarzyło ale oni nie musieli o tym wiedzieć.

Yumi? Cody?