Usiadłam na kamieniu na polanie. Właśnie zachodziło słońce, więc niebo przybrało barwę czerwieni.
- Sugoi.- Wyrwało mi się słówko po japońsku. Nikolaj zrobił pytającą minę.
- Niesamowite w tłumaczeniu. - Uśmiechnęłam się w jego stronę i pokazałam żeby usiadł obok mnie. Cieszyłam się że mogę tu być i obserwować niebo które przybierało barwę czerwieni, a później głębokiej czerni upstrzonej gwiazdami. Kochałam noc za to że dawała schronienie wszystkim nadprzyrodzonym.
- Noc jest dla nas takim jakby schronieniem. - Powiedziałam przyjacielowi. Zmęczona oparłam głowę o ramię Nikolaja.
- Dzięki za ten dzień.
Nikolaj?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz